دوقلوهاي مهربون

سلام عسلای مامان از وقتی راه افتادین نیاز به ٩تا مادر که هیچی هرکدوم نیاز به ٢٠تا مادر دارین . یاد گرفتین به همدیگه در خرابکاری ها کمک کنید مثلا با هم مبل ها را هل میدید کنار و میرین سراغ وسایلی که من از دست شمادوتا پشت مبلا قایم کردم  یا میرین زیر میزناهارخوری که ما میزتلویزیون و بساطش را اون زیر مخفی کرده بودیم و خود تلویزیون هم اومده روی میزناهارخوری که شما نچسبین به صفحش یا نرید سمت برقش، حالا دیگه نمیدونم این وسیله ها را کجا بذارم که در امان باشه  . بگذریم ...... و اما از شیرین کاری های جدیدتون بگم : آریسای گلم همه ی اعضای صورتش و دست و پا را به فارسی و انگلیسی میشناسه و وقتی ازش...

آریسای عزیزم که فقط چند قدم برمیداشت ، دو روزه که خیلی قشنگ و بامزه دست دسی میکنه و راه میره ، حالا دیگه فسقلیای من مثل دوتا جوجو دنبال هم تاتی تاتی میکنند و من فقط دلم میخواد از صبح تا شب بشینم و نگاهشون کنم . از خداوند سپاسگزارم که یک مرحله دیگه از مراحل رشد کوچولوهای من به خوبی و سلامتی طی شد . باید بگم که تو زندگیم روزای خوب زیاد داشتم اما تا به حال اینقدر شیرینی زندگی را احساس نکرده بودم و اگه روزی یک میلیون بار خدارا شکر کنم باز هم در مقابل این همه لطف هیچ کاری نکردم . (( همزمان با اولین قدم های فرشته های کوچولوم دیروز اولین تار موی سفید شده ی خودم را توی آینه دیدم و یادم به شعر " موی سپید رو توی آینه دیدم&n...